Ζωγραφική

Αρχαιοελληνικά Έργα: Μύθοι και Αρχέτυπα σε Πινελιές

Στον "Decumanus Maximus", τα ζωγραφικά μας έργα από την αρχαία Ελλάδα δεν αποτελούν απλές αναπαραστάσεις, αλλά ένα ερμηνευτικό ταξίδι στον πυρήνα των ελληνικών μύθων και των αιώνιων αρχετύπων. Εμπνευσμένα από την πλούσια κληρονομιά της αρχαίας τέχνης και των φιλοσοφικών ρευμάτων, κάθε πίνακας επιδιώκει να αναδείξει τη βαθύτερη ψυχολογική και συμβολική διάσταση των αφηγήσεων που διαμόρφωσαν τον δυτικό πολιτισμό.

Κεντρικός άξονας σε αυτή την εξερεύνηση είναι ο Μύθος του Ηρός από τον Πλάτωνα, ένα φιλοσοφικό αφήγημα για το ταξίδι της ψυχής, την επιλογή της μοίρας και την αθανασία. Αυτή η αρχετυπική αναζήτηση αντικατοπτρίζεται στην εικαστική μας γλώσσα, όπου οι μορφές των θεών και των ηρώων δεν είναι στατικές, αλλά δυναμικές εκφράσεις της ανθρώπινης κατάστασης. Ο Ερμής, ο ψυχοπομπός και αγγελιοφόρος, αναδεικνύεται ως ο οδηγός σε αυτό το μεταφυσικό ταξίδι, η μορφή που γεφυρώνει τους κόσμους, συμβολίζοντας τη διαρκή κίνηση και την επικοινωνία μεταξύ του θείου και του ανθρώπινου.

Αντιμέτωπος με τις συμπαντικές δυνάμεις, ο Ποσειδώνας, ο θεός των θαλασσών, ενσαρκώνει την ακατάβλητη δύναμη της φύσης, το χάος και την πρόκληση που αντιμετωπίζει η ψυχή στην Οδύσσειά της – μια αλληγορία της ανθρώπινης πάλης και της ανθεκτικότητας. Ο Οδυσσέας ο ίδιος, ως ο απόλυτος αρχετυπικός περιπλανώμενος, είναι η ενσάρκωση της ανθρώπινης νοημοσύνης, της επιμονής και της επιθυμίας για επιστροφή στην αληθινή του φύση, ένα ταξίδι αυτογνωσίας μέσα από αντιξοότητες και πειρασμούς